Al jaren schrijft Edmond verhalen. Waargebeurde verhalen. Verhalen op feiten gebaseerd en gelardeerd met fictie. Verhalen, lang, soms héél lang. Verhalen, kort, soms heel kort. Niet langer dan zes woorden. Die zes woorden zetten de lezer dan wel aan het denken. Zeker die welke in dit boek geplaatst zijn. Hij heeft niets met geloof en al helemaal niet met het adagium 'Wie gelooft, wordt zalig.' Dan blijft hij liever wat langer leven...
Veel van de kerstverhalen in dit boek onderscheiden zich vanwege het feit dat Edmond met grote regelmaat in conclaaf gaat met de diverse hoofrolspelers omdat deze laatsten het niet altijd eens zijn met het door Edmond aangedragene of voorgestelde.
Wat Edmond dan wel heeft met Kerstmis? De wetenschap dat hij ieder jaar met kerst zijn lievelingsmaaltijd krijgt voorgeschoteld door zijn lief. Greun moos mèt eine zoere hièring (Groene kool met een zure haring).