Ze zijn getrouwd zodra Zuid-Limburg in de herfst van 1944 bevrijd was. Jos en Huub waren er klaar voor om een mooie toekomst op te bouwen. Die ligt niet in Nederland, besloten ze, en zo zochten ze hun heil in het toenmalige Indië.

Ze kwamen terecht in de onafhankelijkheidsstrijd van de Indonesiërs tegen de Hollanders. Jos werd bang en was bezorgd om haar baby waarvan ze in verwachting was. Ze keerde, zonder Huub, terug naar Nederland, want die moest nog twee jaar zijn contract uitdienen.

Gescheiden van elkaar, verliep de dagelijkse communicatie per brief. De brieven geven een beeld van de naoorlogse situatie in Nederland en in Indonesië en hoe Jos en Huub zich daarin staande hebben gehouden. De lezer wordt deel van de intrigerende ontwikkeling van een relatie op afstand tussen twee jonge mensen die vechten om het bestaan en met hun (intieme) verlangens.