Een schitterend, inspirerend boek over schoonheid en kunst, over rouw en over tijd, geschreven door een suppoost van het New Yorkse Metropolitan Museum of Art; net als Het zoutpad biedt dit boek troost – niet in de natuur, maar in de helende kracht van kunst

Miljoenen mensen beklimmen elk jaar de grote marmeren trap om het Metropolitan Museum of Art te bezoeken. Maar slechts een selecte groep heeft onbeperkte toegang tot alle hoeken en gaten. Het zijn de suppoosten, die onopvallend rondlopen in donkerblauwe pakken en een waakzaam oog houden op de schatkamer van twee miljoen vierkante meter. Patrick Bringley, die helemaal opging in zijn glamoureuze, prille carrière bij The New Yorker, had nooit gedacht dat hij een van hen zou zijn. Toen kreeg zijn oudere broer de diagnose ongeneeslijke kanker en voelde Patrick ineens de behoefte om te ontsnappen aan de hectiek van het dagelijks leven. Dus zegde hij zijn baan bij de krant op en zocht hij troost op de mooiste plek die hij kende.

Tot zijn verrassing en tot genoegen van de lezer wordt dit tijdelijke toevluchtsoord tien jaar lang Bringleys tweede thuis. We volgen hem terwijl hij delicate schatten bewaakt, door de labyrinten onder de galerijen wandelt, negen paar bedrijfsschoenen verslijt en zich verwondert over de prachtige werken die aan zijn zorg zijn toevertrouwd. Naarmate zijn band met zijn collega’s en de kunst groeit, begrijpt hij wat een voorrecht het is dat hij zich kan afzonderen in deze kleine wereld, en begint hij de beste aspecten van de grotere wereld erin terug te vinden.

In de pers

‘Bringley is geen kunsthistoricus, geen curator, geen expert, maar hij kan kijken en voelen en schrijven (net als jij, lezer). Leer niet van de leraar maar van de leerling, oftewel de leerling is soms de beste leraar.’ NRC

‘Een prachtig verhaal over schoonheid. Het is ook een verhaal over verdriet, het evenwicht tussen eenzaamheid en kameraadschap, en het vinden van vreugde in zowel het verhevene als het alledaagse.’ The Washington Post Book World

‘Geweldig. Als je ooit een museum hebt bezocht en bewegingloos voor een kunstwerk hebt gestaan, als je ooit naar een schilderij hebt gekeken en merkte dat je huilde, als je je ooit hebt afgevraagd hoe een beeldhouwer een menselijk lichaam kan vinden in een blok steen, dan is dit boek voor jou.’ Natalie Haynes