Het ergste dat een volk kan overkomen, is dat de profeet die door God gezonden is, zwijgt. Dat is de situatie in ons land. Een profeet in Israël had de taak om het volk voortdurend op de Thora te wijzen. Er was een sterk denkkader waarin God de hoogste eer kreeg. Als zo’n profeet ontbreekt, komen er veel andere profeten op de barricaden die spreken naar de mond van het volk (Jer.23:27). Dat geeft verlichting op korte termijn, maar ellende op lange termijn. Zo is er in onze generatie een nieuw denkkader ontwikkeld, of moeten we zeggen: wordt het verder ontwikkeld en breekt de Verlichting pas echt consequent door. Het is een denkkader waarin God geen plaats meer heeft. De media overspoelen het land met dat gedachtengoed. Het sijpelt daardoor steeds meer de gemeente binnen. In Psalm 29 horen we echter zevenmaal Gods stem. Die stem maakt geweldige indruk. God is de allerhoogste. Dat wil dit boek aantonen. Het devies is daarom: Ere wie ere toekomt Dit boek is een bescheiden poging om de openbaring van God recht te doen. Zijn woord is oneindig veel rijker dan alles wat in dit boek staat. Daarom hoop ik dat u door dit boek wordt geprikkeld om naar de Bron te grijpen en een profeet of profetes wordt op de plaats waar God u roept. U mag daar een boodschap van hoop brengen vanuit Gods denkkader. Dat zal een vorm van lijden met zich meebrengen. Dat lijden echter zal tot een grote vreugde worden, zoals Jezus het zegt: “Zalig zijt gij, wanneer men u smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van u spreekt om Mijnentwil. Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij de profeten vóór u vervolgd.” (Matth.5:11-12)